Monitor-reis Marije in Nigeria
Begin november 2019 is Marije Companjen van stichting ROS naar Nigeria afgereisd in het kader van het vrijwillig terugkeer project Vice Versa 5.0.
Aan de 14 daagse reis is een flinke voorbereiding vooraf gegaan. Het is een immens land met de grootste populatie van het Afrikaanse continent. Het is was dus vooral zaak om zo goed mogelijk locaties te bezoeken met de minst mogelijke reistijd. Uiteindelijk is er gekozen voor een bezoek aan 3 steden en om gebruik te maken van nationale vluchten. In alle steden zijn diverse personen en organisaties bezocht waarmee zoveel mogelijk vooraf al contact werd gezocht zodat het bezoek bekend was. Bij de voorbereiding hoorde ook de gesprekken met Nigeriaanse migranten in Nederland, legaal of illegaal verblijvend.
Een van de meest opvallende indrukken is dat mensenhandel en uitbuiting vele verschillende gezichten in Nigeria heeft. Het lijkt diep verweven te zitten in de diverse subculturen. Zo heeft elke regio zijn eigen gezicht. In het noorden worden jonge meiden en jongens naar koranscholen gestuurd door arme gezinnen. In de hoop en verwachting dat de kinderen goed terecht komen en kost en inwoning hebben. Vlak voor het bezoek werd juist zo’n school ontmaskerd waar jongeren als slaven opgesloten zitten. En meerdere verhalen zijn bekend. In een ander deel blijken vrouwen gebruikt te worden voor babyhandel, voor rituelen en adoptie. Zoals vanuit Benin City vrouwen worden gelokt naar Europa onder het mom van huishoudelijk werk worden meisjes uit de Benui provincie gelokt naar Lagos voor het zelfde uitzicht. In beide gevallen eindigt 99% in de prostitutie.
Elektriciteit, ofwel gebrek aan een betrouwbaar aanbod van elektriciteit, betekent in de regel altijd extra kosten. Aanschaf batterijen, aggregaten etc. Maar ook een gebrek aan veiligheid, en ondermijning van je economie. Nigeria slaagt er maar niet in om voor de 177 miljoen mensen aan te sluiten op een electriciteits netwerk. Dit is echt een werkelijk groot probleem in alle delen van het land.
Een veel gehoord mantra is de corruptie die weelderig aanwezig is. We hebben het eenmalig direct aan den lijve ervaren op de openbare weg. Met de nodige bedreiging van beschonken en losgeslagen politie agenten, of waar ze ook voor door moesten gaan. Tegen een kleine bijdrage is een dag van onze chauffeur op het politiestation bespaard gebleven. Niet bepaald ‘Dienstbaar en Waakzaam’ zoals onze politie het credo heeft.
Veel vrouwen werpen tegen dat wanneer ze terugkeren, ze bang zijn voor represailles van hun handelaren. In alle gesprekken was er 1 geval bekend dat een terugkeerder en familie grof lastig werden gevallen. Het justitieel apparaat is nog niet optimaal, maar ook daar zijn wel degelijk verbeteringen gaande en er zijn in de afgelopen jaar ook handelaren en uitbuiters berecht en gestraft. Het lijkt vooralsnog een irreële angst voor de survivors te zijn. Met behulp van de bezochte organisaties kan er op de juiste hulp ingezet worden. Juridisch, psychosociaal, herstel met familie, scholing en reintegratie zijn de belangrijkste pijlers die bij alle partijen voroop staan.
Dit biedt naar ons idee hoop en mogelijkheden tot een redelijk, maar ook soms hard bestaan.
“It is not poverty of things that drives them to do this (trafficking, or sell body)
but it is the poverty of values!” – Anne Abok, director MeCaht